در اقتصاد جديد ،‌ کشورهاي مختلف جهان با شرکتهاي خود شناخته ميشوند و اهميت شرکتها به مراتب بيشتر و اهميت دولتهاي آنان در عرضه هاي تجاري است ،‌ به طور ملموسي خودنمايي مي کند . شرکتها هر روز به دنبال افرايش سهم خود در بازارهاي تجاري هستند و پيوسته کالاها و خدمات خود را با کميت و کيفيت بهتري ارائه مي کنند . اين شرکتها با نام و علائم تجاري خاص خود شناخته ميشوند . براي شرکتها ‌، علائم تجاري به مثابه يک تصوير و يک شناسنامه عمل مي کند که بايد در جهت شناخت ،‌ جذابيت ،‌ کيفيت و ارائه آن به صورت نمادي متمايز و قابل رقابت با سايرين اهتمام شود . اهميت و تأثير گذاري علائم تجاري به گونه اي است که اگر چه در بدو امر اين مطلوبيت  کالا و خدمات است که علائم تجاري است که مهر تائيد بر کيفيت و مقبوليت کالا و خدمات مي زند . اين علائم به شرکتها کمک مي کند تا به همراه تعهدشان براي عرضه مطلوب محصولات ،‌ به تثبيت خود در بازارهاي جهاني بينديشند و رقابت با سرآمدهاي بازار را پيش رو قرار دهند .

ارزش برند به عنوان يکي از موضوعات مهم در مديريت بازاريابي از سال 1990 مطرح شد. برند هاي قدرتمند مجموعه اي از منابع مالي و غيرمالي را براي شرکتها فراهم مي آورند. اين منافع شامل: وفاداري بيشتر مشتريان و انعطاف پذيري بيشتر عمليات شرکت با بحرانهاي محيطي ، حاشيه سود بالاتر ، فرصتهاي توسعه و بسط برند و ... مي باشد.
از طرف ديگر، با تشديد رقابت و حرکت به سوي جهاني شدن و شکل گيري مسائل جديدي مانند سازمانهاي مجازي ، تجارت الکترونيکي ، اقتصاد دانش محور و ...، اين سوال براي مديران و تصميم گيرندگان مطرح شده که چگونه مي توانند با استفاده از پتاسيلهاي موجود در نام و نسان تجاري ، جايگاه و موقعيت رقابتي خود را در بازار جهاني بهبود بخشند.
در حال حاضر در کشور ما در اکثر واحدهاي صنعتي و بنگاههاي اقتصادي يک نظام جامع و هماهنگ براي ارزشگذاري برند وجود ندارد و به همين دليل اين بنگاهها از يک ديد درون سازماني به مقوله برند مي نگرند و همين عامل باعث شده تا از يک سو مديدان براي استفاده از مزاياي يک برند مشهور چندان تلاش نکنند و از سوي ديگر مديراني که با تدبي برنامه ريزي و تلاش هماهنگ و مداوم خود نام تجاري ارزشمندي براي سازمان خود ايجاد نموده اند نتوانند از تمام جوانب اين مزايا در بازارهاي مالي و اعتباري بهره مند شوند . لذا ضروري به نظر مي رسد که سازمانها و همچنين مديران و پرسنل آنها ( به ويژه سازمانهاي بزرگ و تأثير گذار در صنعت ) در راستاي دستيابي به اهداف استراتژيک سازماني و همچنين ارتقاي صنعت و پيشبرد اهداف ملي توسعه تلاش گسترده و هدفمندي را آغاز نمايند تا در انديشه اقتصادي کشور برند به عنوان يک دارايي و هرگونه تلاش در راستاي اعتلاي نام تجاري سرمايه گذاري محسوب گردد.